Czyli inaczej bez działania sił nie zachodzą zmiany prędkości. Siłę oznaczamy F, a jej jednostką w układzie SI jest niuton, 1N.

Z podanego wzoru wynika, że jeśli na ciało działa stała siła, to pod jej działaniem ciało uzyskuje stałe przyspieszenie. Przekształcając powyższy wzór, mozna zauważyć, że przyspieszenie ciała jest tym większe, im większa siła działa i im mniejsza jest masa ciała. 

Jeśli ktoś uderzy pięścią w stół z siłą F, to stół w tym samym momencie zadziała na dłoń z równą siłą, tylko przeciwnie skierowaną (-F).

Siły i pęd.

Siła to wektor. Siła ma wartość, punkt przłożenia, kierunek i zwrot.
Zamiast kilku sił przyłożonych w jednym punkcie możemy przyłożyć w tym punkcie jedną siłę wypadkową.

Gdy dwie siły mają przeciwne zwroty, to ich wypadkowa jest zerowa.   
Jeśli na ciało działa siła F i siła -F i są one przyłożone w tym samym miejscu, to nie wywołują przyspieszenia. Ciało takie spoczywa lub porusza się po linii prostej ruchem jednostajnym, tak jakby żadne siły nie działały ( wynika to z I zasady dynamiki Newtona).
Siła dośrodkowa i odśrodkowa to dwa spojrzenia na to samo zjawisko.
Wzory na obydwie siły są identyczne:

Gdzie m to masa ciała, V prędkość jego ruchu, a r to promień toru ( promień okręgu po jakim porusza się ciało ). Wartość siły dośrodkowej i odśrodkowej jest taka sama, kierunek taki sam, ale ich zwrot jest inny i inna jest interpretacja.
Siła dośrodkowa to siła, którą trzeba przyłożyć, aby ciało krążyło lub zakręcało.
Siła odśrodkowa, to co odczuwa człowiek znajdujący się na karuzeli jako siłę, która wyrzuca go na zewnątrz.
Pęd to iloczyn masy i prędkości.

Zasada zachowania pędu mówi, że w układzie zamkniętym suma pędów wszystkich ciał się nie zmienia (p=const).
Z zasady zachowania pędu wynika, że gdy dwa ciała na siebie wzajemnie oddziaływają, to uzyskują prędkości odwrotnie proporcjonalne do swojej masy. Ciało cięższe wskutek oddziaływanie nabywa mniejszą prędkość, a ciało lekkie większą.

Sample Title

Sample Text

Sample Title

Sample Text